Eksploatacja górnicza pomimo stosowania nowoczesnych sposobów jej prowadzenia nie eliminuje jeszcze całkowicie zagrożenia tąpaniami, gdyż wskutek dawnej jak i bieżącej eksploatacji pozostały znaczne zasoby w postaci nie wybranych filarów i resztek. W rozdziale dotyczącym mechaniki górotworu wyjaśniono jak trudna i dlaczego jest eksploatacja takich pozostawionych niewybranych części pokładów. Eksploatacja w takich partiach wskutek gromadzenia się w nich nadmiernych naprężeń stanowi zagrożenie tąpaniami. W tych warunkach okazało się konieczne opracowanie metod przewidywania zagrożenia tąpaniami, polegających na stwierdzeniu zachodzących zmian ciśnienia górotworu wokół wyrobisk i sygnalizowaniu wzrastającego niebezpieczeństwa w przodku roboczym. Prace badawcze dotyczące przewidywania stanu zagrożenia tąpaniami umożliwiły opracowanie następujących metod:
– rozeznania górniczego, obejmującego także dane statystyczne,
– sondażu wierceniowego,
– sejsmoakustycznych,
– sejsmologicznych.
Metoda rozeznania górniczego. Metoda ta polega na 'dokładnym rozpoznaniu budowy geologicznej węgla i otaczających go skał. Pomimo że te same pokłady zalegają na różnych głębokościach to jednak budowa geologiczna otaczających je skał jest na tyle podobna, że pozwala na wyciągnięcie uogólnionych wniosków co do możliwości występowania tąpań.
Zebrane dzięki temu materiały i obserwacje oraz dokładna statystyka tąpań prowadzona w Zakładzie Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa pozwoliły określić warunki geologiczno górnicze, sprzyjające powstawaniu tąpań. Określone zostały także liczne czynniki górniczo techniczne, powodujące wzrost zagrożenia przy eksploatacji pokładów tąpiących. '
Leave a reply