0

Drewno do obudowy wyrobisk

Drewno do obudowy wyrobisk powinno być używane z największą oszczędnością. Do każdego więc wyrobiska stosować należy drewno dla niego właściwe pod względem długości i grubości. Najdłuższe dopuszczalne obrzynki od stojaków nie mogą przekraczać 10 cm przy długości stojaków do 2 m, a 25 cm przy stojakach o długości powyżej 2 m. Bardzo ważnym źródłem oszczędności drewna jest wyciąganie poszczególnych elementów obudowy z wyrobisk prowadzonych z zawałem stropu, czyli jego rabowanie. Drewno wyrabowane należy dokładnie posegregować w celu powtórnego zastosowania go do obudowy lub do innych celów, jak np. wykonanie klocowych tam stosów itp.

Należy jednak pamiętać, że oszczędność nie może odbywać się kosztem bezpieczeństwa pracy. Stal. Do obudowy wyrobisk górniczych używa się stali węglowej zwykłej jakości, która nie powinna zawierać więcej niż 0,7% węgla, gdyż przy większej zawartości węgla stal pęka. Stał jako materiał do obudowy jest o wiele wytrzymalsza od drewna.

Do obudowy stosuje się najczęściej profil szynowy, dwuteowy i korytkowy. W pewnych przypadkach stosuje się również stale profilowane specjalne. Profile szynowe (szyny) ze względu na duże ilości starych szyn w kopalni są dość często stosowane, pomimo że ze względu na kształt nie nadają się specjalnie do obudowy. Stare szyny są kruche i pod naciskiem górotworu gwałtownie pękają. By uniknąć ich nagłego pękania należy stare szyny przed użyciem wyżarzyć.

Profil dwuteowy ma największą wytrzymałość na zginanie, nadaje się więc dobrze na stropnice oraz do obudowy łukowej. Profil korytkowy odznacza się dużą wytrzymałością na ściskanie i wyboczenie, nadaje się więc dobrze na łuki stosowane w obudowie łukowej.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>