W małych kopalniach rudy i glin ogniotrwałych eksploatujących pokłady na niewielkiej głębokości wykonuje się podszybia obudowane drewnem (rys. 12.2). Stosuje się pełnodrzewną obudowę podszybi z drewna okrągłego lub kantówki. Dla zwiększenia trwałości drewno impregnuje się. Podszybia tego rodzaju mają niewielkie rozmiary normalnie długość części podwyższonej nie przekracza 6 m, wysokość maksymalna wynosi 5,0 m, a szerokość 3 do 4 m. Wobec małych wymiarów wyrobiska, jego przebijanie i stawiania obudowy wykonuje się pełnym przekrojem, podobnie jak w wyrobiskach chodnikowych,
Ogólnie sposób wykonywania podszybi zależy od wytrzymałości skały, struktury zalegania, rozmiaru podszybia i szybu oraz rodzaju obudowy. W przypadku przebijania podszybia w skałach wytrzymałych, ściany i strop obudowuje się obudową tymczasową, którą następnie wymienia się na ostateczną.
Często zamiast drewnianej obudowy tymczasowej stosuje się obudowę kotwiową, która traktowana jest jako obudowa wstępna. Po wykonaniu na pewnej części wyłomu i założenia obudowy wstępnej wykonuje się ostateczną obudowę murową lub żelbetową. Obudowa kotwiowa okazała się bardzo ekonomiczna, gdyż:
– nie jest wybijana robotami strzałowymi jak obudowa podporowa, którą trzeba ponownie wznosić,
– umożliwia mechaniczne ładowanie urobku na przykład ładowarką zgarniakową, ,
– jest mniej pracochłonna i tańsza,
– umożliwia zakładanie skomplikowanych nieraz odeskowań dla ostatecznej obudowy, szczególnie zaś obudowy żelbetowej.
Leave a reply