Karbonity węglowe produkowane są w postaci nabojów o masie 100 i 150 g i o średnicy 32 i 36 mm. Okres składowania kar- bonitu wynosi 1 do 1V2 miesiąca. Są słabsze w działaniu od dynamitów i amonitów.
Materiały wybuchowe powietrzne. Materiały wybuchowe powietrzne są bezpieczne wobec pyłu węglowego oraz metanu. Mogą być używane w pokładach metanowych klasy A i B zagrożenia pyłowego. Pod względem zaś zagrożenia metanowego MW powietrzne mogą być stosowane – pod pewnymi rygorami – w pokładach (polach) metanowych. Zakres stosowania będzie zależał od podgrupy MW powietrznych.
Przedstawicielami podgrupy nitrogliceryncncych MW są bar- baryty. Barbaryty są słabsze od dynamitów, gdyż zawierają około 25% nitrogliceryny. Barbaryty powietrzne zawierają w swym składzie między innymi saletrę amonową (około 25%), saletrę sodową (7 do 15%), 0,5 do 1% bawełny kolodionowej. Dzięki zawartości 30% soli kuchennej są dostatecznie bezpieczne wobec metanu i pyłu węglowego. Skład chemiczny niektórych barbarytów stosowanych w górnictwie węglowym podano w tabl. 9.2. Żelatynowa konsystencja czyni je odporniejszymi na wilgoć niż MW sale- trzanych i dlatego barbaryty mogą być stosowane podobnie jak dynamity w mokrych otworach strzałowych. Prędkość detonacji barbarytów dochodzi do 5000 m/s.
Sposób strzelania przy użyciu barbarytów powietrznych FHG (wodo- i ciśnienioodpornych) omówiony zostanie w następnym rozdziale. Barbaryty powietrzne używane są w postaci nabojów, o masie 100 i 150 g i o średnicy 32 mm. Barbaryty typu FGH mają barwę białą.
Leave a reply