Cebertyzacja, albo inaczej elektroosmotyczne zestalenie skał (rys. 11.38) jest ulepszoną metodą chemicznego zestalania skal t i polega na kolejnym wtłaczaniu w luźny górotwór przez perforowane rurki chemikaliów (szklą wodnego, chlorku wapnia), a następnie na przepuszczaniu prądu stałego.
Przepuszczanie prądu stałego przez górotwór od jednej elektrody do drugiej wywołuje zjawisko tzw. elektroosmozy gruntu. Polega ona na oddzielaniu się cząstek stałych górotworu od wody i gromadzeniu się ich wokół elektrod. Wtłoczone chemikalia wypełniają wolne przestrzenie wokół zagęszczonych cząstek i po zestaleniu dodatkowo wzmacniają i uszczelniają górotwór. Wskutek tych zabiegów dochodzi w luźnym górotworze do następujących procesów fizyko-chemicznych:
– zagęszczenia i osuszenia górotworu wskutek elektroosmozy,
– wzmożonej reakcji między CaCl2 oraz Na20 nSi02 + H20,
– powstawania zawiesin koloidalnych utworzonych w wyniku reakcji chemicznych nierozpuszczalnych związków.
Wynikiem zachodzących w górotworze procesów, jest jego przemiana strukturalna, prowadząca do zestalenia luźnych warstw. Metoda ta poszerza granicę stosowalności zestalania skal o mniejszej wodoprzepuszczalności, jednakże ze względu na długi czas trwania zabiegów oraz duże koszty nie znalazła szerszego zastosowania.
Leave a reply