Podczas wybierania pokładu powstaje wyrobisko, którego wymiary stale wzrastają odpowiednio do postępu wybierania. W miarę wzrastającego wskutek wybierania obnażenia stropu powstaje możliwość niespodziewanego zawału, spowodowana przekroczeniem wytrzymałości stropu-wspornika, co stanowi duże niebezpieczeństwo dla pracujących w przodku ludzi. Wyłania się zatem konieczność opanowania stropu w wyrobisku eksploatacyjnym, które to pojęcie często określa się jako kierowanie s tropem. Opanowywanie stropu ma na celu:
– zapewnienie bezpieczeństwa i ciągłości pracy przez zapobieżenie pełnym lub częściowym zawałom w obrębie ro- . boczej części wyrobisk eksploatacyjnych,
– stworzenie warunków, przy których możliwa jest wydajna praca ludzi i najlepsze wykorzystanie maszyn,
– utrzymanie w dobrym stanie wyrobisk przygotowawczych.
W zależności od opisanych w poprzednich ustępach własności skał stropowych i spągowych oraz od grubości pokładu, opanowanie stropu można osiągnąć przez:
– łagodne uginanie stropu,
– wywoływanie planowych zawałów pełnych,
– wywoływanie planowych zawałów częściowych,
– podtrzymywanie stropu podsadzką.
Sposoby kierowania stropem zależą m.in. od takich czynników, jak klasa (kategoria) skał stropowych i spągowych, grubość pokładów, skłonność węgla do samozapalenia się, kierunek eksploatacji. Ilustruje to tabl. 7.1.
Łagodne uginanie stropu. Gdy strop pokładu jest giętki, składający się z łupków ilastych i gdy jednocześnie grubość pokładu jest mała (do 1 m), wówczas skały stropowe uginają się stopniowo, łagodnie i osiadają na spągu bez spowodowania zawału.
Leave a reply