W polach metanowych stosuje się zapalarki kondensatorowe tranzystorowe typu TZK-100G mające znak BM. W porównaniu z innymi zapalarkami charakteryzuje się ona niewielkimi wymiarami (rys. 9.10), gdyż szerokość jej 118X198 mm, a masa 3 kg. Wydajność strzałowa zapalarki wynosi 100 ZE mostkowych normalnych, połączonych szeregowo przy rezystancji obwodu strzałowego, nie przekraczającej 510 Q. Obudowa zapalarki wykonana jest z tworzywa typu Premia:. Zapalarka typu TZK-100G wyposażona jest w gniazdko umożliwiające podłączenie transformatora ładującego akumuiatorki zabudowane na stałe w zapalarce. W pokrywie zapalarki znajdują się zaciski umożliwiające podłączenie obwodu strzałowego, lampka sygnalizacyjna sygnalizująca świeceniem gotowość strzałową zapalarki oraz wyprowadzony jest napęd łącznika strzałowego. Zapalarka wyposażona jest w blokadę w postaci klucza uniemożliwiającą przypadkowe jej załączenie. Odpalanie następuje przez ustawienie klucza zapalarki w odpowiednie położenie zaznaczone na obudowie zapalarki. Czas trwania impulsu prądowego wynosi 4 milisekundy. Po każdych 100 strzałach należy na powierzchni naładować aku- mulatorki.
Do odpalania zapalników specjalnych o podwyższonym stopniu bezpieczeństwa wobec prądów błądzących stosuje się zapalarkę kondensatorową tranzystorową typu Barbara TZKS-250. Zapalarka ta charakteryzuje się dużą wartością impulsu prądowego. Można nią odpalać równocześnie 50 ZE specjalnych połączonych szeregowo. Zapalarka TZKS-250 stosowana jest również do odpalania zapalników normalnych, przy czym przy połączeniu szeregowo-równoleglym (stosowanym w wyrobach poziomych) można równocześnie odpalać 250 zapalników.
W polskim górnictwie stosowane są przewody strzałowe typu SY. Są to przewody o jednodrutowej ocynowanej żyle stalowej o średnicy 1,2 mm w izolacji igielitowej o grubości 0,8 mm.
Rezystancja żyły przewodu nie może przekraczać 12 O na 100 m. Izolacja przewodów musi być -odporna na działanie wilgoci podwyższonej temperatury oraz powinna być wysoce wytrzymała na przebicie elektryczne, jak również powinna być odporna na zginanie i ścieranie. Sam przewód powinien być giętki.
Przewody strzałowe mogą być zainstalowane na stałe lub mogą być przenośne. Stałe przewody strzałowe muszą być umieszczone na izolatorkach i prowadzone wzdłuż ociosu, na którym nie znajdują się kable lub inne przewody elektryczne. W polach metanowych przewody strzałowe muszą być prowadzone na odrębnych ociosach.
Do poprawnego połączenia przewodów poszczególnych zapalników między sobą i głównymi przewodami strzałowymi stosuje się szybkozłącza. Są to rurki metalowe (ołowiowe) w oprawie igielitowej, które nasadza się na odizolowane końce przewodów strzałowych, po czym się je zgina, uzyskując w ten sposób szybkie i pewne połączenie.
Leave a reply