Obecnie sztolnie jako wyrobiska udostępniające stosuje się bardzo rzadko, gdyż można nimi udostępniać tylko złoża znajdujące się w miejscowościach górzystych lub pagórkowatych w przypadku dużego nachylenia pokładów, a takich złóż jest coraz mniej. Sztolnię drąży się ze zbocza góry przez skały płonne, aż do złoża kierunkiem prostopadłym do rozciągłości pokładów. Sztolnie drąży się z małym wzniosem potrzebnym do spływu wód podziemnych i ułatwienia transportu. Udostępnienie sztolniami ma wiele zalet w porównaniu z udostępnieniem szybami. Koszty odwadniania i transportu są znacznie niższe. Czasami wykonuje się kilka sztolni, wówczas najniższa z nich jest sztolnią główną i tworzy najniższy poziom kopalni. Rzeźba terenu, liczba i warunki zalegania pokładów, koszty transportu i inne czynniki sprawiają, że do udostępnienia pokładów nie można zastosować samych sztolni, lecz sztolnie w połączeniu z innymi wyrobiskami udostępniającymi.
Udostępnienie sztolnią z szybikiem ślepym – Połączenie sztolni z szybikiem ślepym stosuje się, w podobnych warunkach jak sztolnie, w razie znacznych zasobów złoża nad poziomem sztolni, w celu skrócenia dróg transportowych w złożu, których utrzymanie jest znacznie kosztowniejsze niż w szybiku drążonym w kamieniu. Udostępnienie grubego pokładu węgla za pomocą sztolni i szybiku ślepego przekrój pionowy się możliwie w najniższym dostępnym punkcie zbocza, a potem w dogodnym miejscu przebija się ze sztolni szybik ślepy 2, uzyskując podział pokładu na poziomy I i II. Zamiast szybiku można przebić wyrobisko korytarzowe pochyłe 3 w skałach płonnych.
Leave a reply