Odpalanie lontami jest zakazane w polach metanowych z pyłem o zagrożeniu pyłowym klasy B, we wszystkich wyrobiskach prowadzonych z upadem lub wzniosem przekraczającym 30°, w wyrobiskach ścianowych oraz wszędzie tam, gdzie odpalanie lontami groziłoby bezpieczeństwu górnika wykonującego roboty strzelnicze (niemożliwość szybkiego wycofania się). W zasadzie lontów używa się w przodkach o dużej wartości prądów błądzących, głównie gdy pochodzą od urządzeń elektrycznych na powierzchni.
Zgodnie z obowiązującymi rozporządzeniami stosowanie lontów prochowych wymaga zezwolenia OUG. Lonty dostarczane są w kawałkach o długości 8 m, zwiniętych w krążki. Lonty pakuje się w pakiety zawierające po 25 krążków lontu.
Zapalacze lontowe. Do zapalania lontów prochowych wolno używać wyłącznie zapalaczy lontowych. Stosowane obecnie zapalacze chloranowe są to papierowe rurki wypełnione mieszaniną łatwopalną. Część rurki zabarwiona na czerwono zawiera piasek, chroniący przed poparzeniem palców podczas użycia zapałacza. Czas palenia zapalaczy wynosi 54 do 60 s, czyli ustala poniekąd bezpieczny czas przebywania w przodku i zapobiega niebezpieczeństwu przedwczesnego odpalenia.
Zapalniki elektryczne (ZE). W zapalniku elektrycznym energia elektryczna powoduje poprzez iskrę zapalenie się umieszczonej w nim łatwopalnej masy, wywołując detonację osadzonej w ZE spłonki, co z kolei powoduje detonację MW. Zależnie od sposobu zapalania masy zapalczej rozróżnia się ZE mostkowe i ZE szparowe. Zapalniki elektryczne szparowe nie są w Polsce stosowane.
Pełna nazwa zapalnika elektrycznego składa się ze skrótu ZE i dodatkowych liter, określających ważniejsze cechy zapalnika.
Leave a reply