Przed przystąpieniem do projektowania głębienia szybu należy wykonać dokładne rozpoznanie geologiczno-inżynierskie górotworu, w którym ma być głębiony szyb. Przy projektowaniu głębienia szybu nie wystarczają dane hydrogeologiczne, uzyskane przy rozpoznaniu zasobów złoża wymagane jest przeprowadzenie dodatkowych badań hydrogeologicznych. Na dodatkowe badania hydrogeologiczne składają się najczęściej: jedno lub kilka wierceń badawczych, analiza stosunków hydrogeologicznych w sąsiednich szybach i otworach wiertniczych oraz badania geotechniczne. Rozeznanie pod względem hydrogeologicznym powinno, dać ocenę:
– charakteru litologicznego warstw skalnych,
– liczby warstw wodonośnych,
– głębokości występowania poszczególnych warstw wodonośnych i ich miąższości, ciśnienia i współczynnika filtracji,
– określenia spodziewanego przypływu wody do szybu z poszczególnych warstw wodonośnych, jej charakteru przepływu, składu chemicznego i temperatury,
– występowania skał gazonośnych.
– opis warstw z punktu widzenia geomechanicznego z podaniem ziarnistości, ustalenia wytrzymałości na ściskanie i ścinanie poszczególnych warstw skalnych,
– ustalenie wskaźników zwięzłości, szczelinowatości, poro watości, struktury, ewentualnie skłonności do pęcznienia, zaburzenia tektoniczne i nachylenie.
Otwór badawczy pod szyb usytuowuje się zazwyczaj w odległości 10 do 30 m od osi projektowanego szybu. Otwory badawcze pod szyb można wiercić ręcznie przy głębokości otworu nie przekraczającej 50 m w skałach słabo zwięzłych lub mechanicznie przy większej głębokości otworu i w skałach zwięzłych. Z zasady, dla wierceń badawczych pod szyby stosuje się tzw. wiercenia na sucho.
Leave a reply