Do narzędzi badawczych należy między innymi odcisk (rys.' 3.40). Jest to krótka rura zakończona u góry czopem, w której tkwi klocek drewniany z wbitymi kilkoma gwoździami przeplatanymi drutem tak, że tworzą jak gdyby siatkę. Całość zalewa się parafiną, woskiem, mydłem lub ołowiem, a następnie opuszcza się do otworu, aż natrafi na znajdujący się w otworze przedmiot, który odciśnie się w materiale, dając ogólną 'orientację o przedmiocie i jego położeniu w otworze. Na tej podstawie dobiera się odpowiedni przyrząd, którym będzie można ten przedmiot uchwycić i wyciągnąć z otworu.
Narzędzia chwytające służą do chwytania różnych przedmiotów pozostałych w otworze. Do chwytania przedmiotów kształtu cylindrycznego (świdrów, obciążników, pasterek, żerdzi wiertniczych) służą tzw. koronki. Może to być np, koronka z klinami lub z klapą.
Koronkę z klapą, tzw. koronkę Wolskiego (rys. 3.41), stosuje się wtedy, gdy urwane narzędzie stoi luźno w otworze i jest stosunkowo lekkie, a jego górny koniec jest zdeformowany lub ma wieniec, za który klapa mogłaby uchwycić. Do chwytania i wyciągania drobnych przedmiotów i drobnych części przyrządu wiertniczego służą grabki (rys. 3.42a) lub miotła (rys. 3.42b). Do chwytania zerwanej liny służą haki – pojedynczy (rys. 3.42c) lub podwójny z zadziorami (rys. 3.42d). Hak pojedynczy służy do chwytania liny tylko w rurach. Do chwytania liny poniżej rur służą haki podwójne lub potrójne.
Nie zawsze jednak urwana lina da się wyciągnąć na powierzchnię, zwłaszcza wtedy, gdy zerwanie nastąpiło wskutek wcięcia się lub zaklinowania przyrządu wiertniczego w otworze. W tym przypadku trzeba często linę uciąć. Do tego celu służą noże instrumentacyjne.
Leave a reply