Rurowanie otworu wiertniczego. Głębokie otwory wiertnicze wymagają zabezpieczenia ich ścian za pomocą rur okładzinowych czyli tzw. rurowania. Rury okładzinowe zabezpieczają otwór wiertniczy przed zasypaniem w skalach luźnych i sypkich oraz chronią przewód wiertniczy przed zaciśnieniem w skalach plastycznych i pęczniejących. Do rurowania otworów głębokich używa się walcowanych rur stalowych bez szwu długości 4 do 6,5 m. Poszczególne rury łączy się za pomocą gwintów wykonanych na obu końcach rury. Do opuszczania rur okładzinowych służą huczki i elewatory. Huczek (rys. 3.37) wykonany jest z rur grubościennych 1, z nagwintowanym dolnym końcem 2, zaopatrzony w dwa okrągłe otwory 3, do których zakłada się sworzeń 4 zawieszony na chomącie 5. Skręca się go na haku wielokrążka, który podciąga rurę do góry i opuszcza ją do otworu. Dla wzmocnienia dolnej części kolumny rur okładzinowych oraz umożłi- wienia swobodnego przejścia kolumny przy opuszczaniu,. przykręca się do jej dolnego końca krótki stalowy pierścień zwany butem. Używane są buty z gładką krawędzią ściętą stożkowo lub uzębioną (rys. 3.38).
Leave a reply