Materiały wybuchowe ze względu na ich skład chemiczny dzielą się na: – prochy, do których zalicza się proch czarny i saletrę strzelniczą (wybuchową), – materiały wybuchowe nitroglicerynowe, do których zalicza się dynamity i barbaryty, – materiały wybuchowe amonowo-saletrzane, do których zalicza się amonity, karbonity r metanity.
Oprócz tego stosuję się w górnictwie do urabiania inne środki urabiające, do których zalicza się Cardox, Armstrong lub Airdox. Prochy. Proch czarny, czyli dymny, jest mieszaniną złożoną z 75% saletry potasowej (KNQ3), 15% węgla drzewnego i 10% siarki. W mieszaninie tej węgiel jest materiałem palnym, saletra tlenonośnym, a siarka ułatwia zapalenie mieszaniny. Proch zapala się bardzo łatwo, od płomienia lub iskry i ma wysoką temperaturę wybuchu.
Proch czarny jest wyrabiany w trzech postaciach: jako proch ziarnisty, górniczy, lontowy. Proch ziarnisty w postaci ziarn wielkości 2 do 3 mm używany był w górnictwie do końca XIX wi,eku. Wprowadzony do górnictwa proch prasowany, tzw. górniczy, w postaci wydrążonych walców (średnicy 35 mm i masie 50 g), wyparł stosowanie prochu ziarnistego. Wydrążone w walcach otwory mają na celu przepuszczanie lontów. Prędkość wybuchu prochów wynosi od 200 do 500 m/s. Obecnie w górnictwie stosowany jest proch lontowy do wyrobu lontów.
Saletra strzelnicza (wybuchowa) różni się od prochu tym, że saletrę potasową – zastąpiono saletrą sodową (chilijską) była ona stosowana w ograniczonych ilościach w górnictwie do 1939i\, obecnie nie jest stosowana.
Leave a reply